طی بررسی های آهن پرایس از شرایط بازار آهن، فاصله میانگین  دو ساله اخیر قیمت شمش فولادی و ورق گرم معمولا حدود ۳ هزار تومان بوده است. اکنون این فاصله در حدود ۴ هزار تومان می باشد. میانگین دو ساله قیمت سبد تیر سبک و ورق گرم حدود دو هزار تومان بوده است که در شرایط فعلی این عدد به بیش از ۳ هزار تومان افزایش یافته است. بدین ترتیب فاصله بیش از   ۴ هزار تومانی شمش فولادی و ورق گرم احتمال هدایت شمش های ارزان به سمت لایه های مختلف دیگر تولید به جای تولید میلگرد را تقویت کرده و اقبال به سمت تولید میلگرد را کاهش خواهد داد.

در حوزه فاصله تیر سبک ذوبی و میلگرد نیز میانگین قیمت در فاصله دو سال اخیر حدود ۱۰۰۰تومان بوده که اکنون به کمتر از ۵۰۰ تومان کاهش یافته است. در سال گذشته و در بحبوحه افزایش قیمت مقاطع، فاصله قیمت قراضه با شمش فولادی به حدود هزار تومان افزایش یافته بود و به نوعی باد به بیرق کارخانجات ذوب بود، اکنون این فاصله به کمتر از ۵۰۰ تومان کاهش یافته است. از این رو، بخش عمده ای از مشکلات ناشی از افزایش قیمت محصولات فولاد سازان دولتی در یکسال اخیر است. عدم رعایت فواصل منطقی بین لایه های مقاطع، حکایت از عدم توازن در توزیع مواد اولیه بین لایه های مختلف تولید دارد. این عدم توازن، تولید کننده های خصوصی میلگرد را تهدید می کند.

در شرایط پیش رو افزایش فشار بر قیمت نرخ پایه شمش فولادی، حاصلی جز هجوم همه لایه های مختلف بازار برای خرید این محصول در پی نخواهد داشت. بهترین نسخه برای کنترل وضع فعلی، ایجاد توازن بین قیمت لایه های مختلف است، تا وقتی ورق گرم و پروفیل۲ میل، در کانال ۹تا ده هزار تومان جولان می دهند، نمی توان انتظار بازگشت آرامش پایدار به بازار مقاطع را داشت.
در شرایط فعلی افکار عمومی منتظر کاهش قیمت ورق و پروفیل ۲ میل برای بازگشت آرامش به بازار می باشد، چرا که اوج گیری قیمت این دو محصول سرآغازی برای شدت یافتن شیب صعودی قیمت ها در بازار آهن بوده است.